Η Αλίς, η σαγηνευτική βίτσα, επιδίδεται σε μια άγρια πρωκτική απόδραση με πολλαπλούς χοντρούς δονητές. Το σφιχτό, υγρό μουνί της είναι τεντωμένο στο όριο, επιδεικνύοντας την ακόρεστη όρεξη της για ευχαρίστηση. Μάρτυρας του έντονου, ρυθμικού τρυπήματος που την αφήνει με κομμένη την ανάσα.